Bliksemkind van Hans Hagen en Martijn van der Linden is een bijzonder werk dat opvalt door de vorm, de vertelperspectieven, de illustraties en het verhaal zelf. Een werk dat liefhebbers van meer experimentele verhalen zeker zullen waarderen.
Hoe een kind een wonderdokter wordt
Yoko is buiten wanneer het plotseling ontzettend hard begint te regenen en onweren. Ze wordt geraakt door de bliksem en overleeft het. Wanneer ze bijkomt, heeft ze een zwarte steen in haar hand, een steen die bijzondere krachten blijkt te hebben. Yoko kan namelijk met de steen mensen en dieren genezen van ziektes en vervelende, pijnlijke wonden. Al snel is ze groot nieuws en staat er een enorme rij voor hun huis. Ze verdienen er bakken geld mee en het hele dorp profiteert van het succes dat Yoko heeft.
De keerzijde van succes
Iedereen is blij met de steen, behalve Yoko zelf. Ze maakt lange dagen, slaapt slecht, zit de hele dag binnen en is het behoorlijk zat. Ze mist haar beste vriendin Gini, die ze niet meer mag zien, want alle tijd dat ze wakker is, moet ze mensen genezen. Ze heeft geen keuze, want naast het feit dat haar familie haar aanspoort om zoveel mogelijk geld te verdienen, wordt dat ook gewoon door iedereen verwacht. Ze is het de samenleving schuldig om de genezende kracht van de steen te delen. Dit zet de lezer aan het denken: moet Yoko dit echt doen voor anderen? Of mag ze zelf ook een andere keuze maken?
Een wisselend vertelperspectief
Het verhaal begint met een ongewoon perspectief. De steen vertelt wat er gebeurde toen het onweer in alle hevigheid losbrak. In de hoofdstukken die volgen komen steeds weer andere mensen, dieren of dingen aan het woord. Yoko zelf, haar broertje Djaja, oma, een paard, de radio, enz. Alles en iedereen deelt zijn verhaal. De observaties zijn goed gevonden en treffend beschreven. Ineens snap je hoe het is om een radio of een werkpaard te zijn. Het voegt een interessante dimensie toe aan een verhaal dat op zichzelf al wonderlijk is.
Sprekende, sfeervolle illustraties
Bliksemkind is een boek dat opvalt en dat komt onder andere door de sprekende illustraties van Martijn van der Linden. De kleur spat al van de cover af en blijft door het verhaal aanwezig. De tekens aan het begin van het hoofdstuk en het uiterlijk van de (menselijke) personages zetten een Indiase sfeer neer, iets wat je het hele boek door blijft voelen.
Uniek op meerdere vlakken
Het verhaal over een meisje dat geraakt wordt door de bliksem en bijkomt met een magische, helende steen in haar hand is op zichzelf al bijzonder, maar de perspectiefwisselingen, de illustraties en de personificatie van dieren en spullen maakt dit boek uniek. Het is een verhaalvorm die je lang zal bijblijven. Voor wie dit interessant vindt, is Ze gaan er met je neus vandoor van Ted van Lieshout ook een aanrader, in dit boek vertellen de letters hun eigen verhaal.
Voor wie?
Door de vorm zal Bliksemkind niet alle leerlingen aanspreken, maar lezers vanaf ca. 9 jaar die houden van bijzondere verhalen en daarbij de grenzen van de mogelijkheden willen verkennen, zullen dit boek met interesse lezen. Doordat de leeftijd van Yoko niet wordt genoemd, is dit verhaal ook zeker geschikt voor brugklasleerlingen. De wisseling van perspectief en personificatie van dieren en dingen maakt het boek zeer bruikbaar om deze begrippen met leerlingen te bespreken.
Over het boek
Titel: Bliksemkind
Auteur: Hans Hagen
Illustrator: Martijn van der Linden
Uitgeverij: Querido
Verschenen in: 2022
Aantal pagina’s: 184
Voor lezers vanaf ca. 9 jaar.