Met Kinderen van het drijfzand van Efua Traoré, dat zich afspeelt in Nigeria, dompelen lezers zich onder in een wereld die we niet vaak tegenkomen in de jeugdliteratuur. Een waardevolle toevoeging dat het aanbod weer een stukje diverser maakt.
Geen zin in de zomervakantie
Simi heeft helemaal geen zin in de zomervakantie. Haar moeder moet voor haar werk op reis en stuurt Simi voor twee maanden naar haar oma. Dat lijkt niet zo erg, maar Simi heeft haar oma nog nooit ontmoet. Bovendien woont haar oma in een klein dorpje in het oerwoud, zonder elektriciteit en internet. Simi heeft geen idee hoe ze de tijd door moet gaan komen.
Afgesloten van zo’n beetje alles
Haar moeder zet haar af bij de taxichauffeur die Simi naar haar oma zal brengen. Na aankomst moet Simi erg wennen aan haar oma’s dorp. Er is echt helemaal niets, ze maken zelf het vuur om op te koken, de wc is een houten vierkant bouwsel met een deksel, er is geen stromend water voor een douche en ze moeten een flink stuk lopen om in het volgende dorp te komen, waar meer voorzieningen zijn.
Het verboden pad
Wanneer haar oma bezoek krijgt, gaat Simi een stukje wandelen. Haar oma waarschuwt dat ze het pad kan volgen, maar dat ze niet naar links mag gaan, het oerwoud in. Tijdens haar wandeling trekt een vreemd geluid haar aandacht en zonder het zelf echt te willen staat ze zomaar midden in het oerwoud. Het is alsof Simi geroepen wordt en ze loopt verder van het dorp vandaan. Plotseling staat ze voor een dromerig rood meer dat bestaat uit kolkend, rood drijfzand.
Alles in haar schreeuwt dat ze terug moet gaan, maar het is alsof ze met een touw het meer in wordt getrokken. Voor ze het weet zit ze vast en wordt ze meegesleurd, waarna het zand haar uitspuugt in een andere wereld. Een verborgen wereld. Hiervoor had haar oma haar willen waarschuwen…
Legenden en de priesteres van de godin
Het meer blijkt een lange historie te hebben. Iedere 10 jaar eist het een kind op, om de goden tevreden te houden. Maar de laatste tijd is er iets vreemds aan de hand met het meer, er verdwijnen ineens meer kinderen. Simi’s oma is priesteres van de godin Oshun en doet er alles aan om contact met de goden te krijgen en het tij te keren, maar of ze daar op tijd in slaagt…?
Prettige vertelstem en verhaalopbouw
Stap voor stap wordt de lezer meegenomen en ondergedompeld in de wereld van het verhaal. Voor de meeste jongeren is het leven in een Nigeriaans dorp in het oerwoud nieuw. De verteller van het verhaal laat de lezer met Simi meereizen het oerwoud in, je maakt kennis met de leefwereld, de taal én de magische wereld waar Simi in terecht komt. Het doseren van de informatie gaat op een heel prettige manier, waardoor het de lezer niet overspoelt. Je krijgt steeds net genoeg informatie om het verhaal te kunnen volgen terwijl de onbekende wereld en de spanningsopbouw je nieuwsgierig maken naar het vervolg.
Voor wie?
Kinderen van het drijfzand is een mooi, magisch-realistisch verhaal dat een nieuw, prettig geluid laat horen. Het zal lezers vanaf 11 jaar met interesse in magische werelden zeker aanspreken. Het is een verzorgd uitgevoerd boek met leeslint, dit versterkt het gevoel dat je iets bijzonders in handen hebt. Het verhaal heeft een ruime bladspiegel en korte hoofdstukken. In de woordenlijst achterin het boek worden de onbekende woorden die de personages gebruiken uitgelegd.
Over het boek
Titel: Kinderen van het drijfzand
Auteur: Efua Traoré
Vertaald door: Tjalling Bos
Uitgeverij: Leopold
Jaar van verschijnen: 2022
Aantal pagina’s: 251
Voor lezers vanaf ca. 11 jaar.