Wat is een stoornis eigenlijk? Erie vindt het maar een rotwoord, ze haat het, want het klinkt alsof je gestoord bent. Tineke Honingh schreef met Struikmeisje een mooi verhaal over wat het betekent als je jezelf kunt zijn.
Niet meer naar school
Erie zit in de brugklas, maar gaat niet meer naar school. Sinds ze thuis blijft heeft ze geen last meer van wat haar psycholoog een stoornis noemt. Ze zit helemaal niet te wachten op iets dat klinkt alsof je niet goed bij je hoofd bent. De envelop met de conclusie van het onderzoek van de psycholoog blijft dan ook ongeopend op de koelkast hangen. Zonder de prikkels, stress en haar klasgenoten kan Erie eindelijk gewoon zichzelf zijn. Ze is het liefst in het bos waar ze met haar moeder en zus woont.
Onderzoeken
Erie houdt alles goed bij. Ze schrijft verslagen over het kleine dasje waarvoor ze zorgt nadat zijn moeder is doodgereden, maar onderzoekt ook mensen. Daarvoor gaat ze naar de Vliegenzwam, het vakantiepark bij hen in de buurt. Van een afstandje observeert ze de mensen die daar verblijven. Ze hoopt hierdoor te ontdekken waarom mensen doen wat ze doen.
Een onverwachte vriendschap
Dan ontmoet ze Bas. Hij verblijft met zijn vader op vakantiepark de Vliegenzwam. Hij is aardig tegen Erie, die maar niet snapt wat Bas met zijn rolstoel in het saaie vakantiepark doet. Bas helpt Erie met klusjes die ze op het vakantiepark moet doen. Ze ziet er enorm tegenop, maar samen met Bas is het draaglijk. Misschien is het zelfs wel leuk. Ze begint hem net te vertrouwen als ze ontdekt dat alles anders is dan ze dacht…
Wat het betekent om jezelf te zijn
Erie worstelt met hoe ze echt helemaal zichzelf kan zijn en waarom ze zich zo anders voelt dan anderen. Ze wil geen diagnose, maar het lukt haar ook niet goed om dagelijkse dingen te doen die anderen zo makkelijk af lijken te gaan, zoals naar school gaan, praten met andere mensen of boodschappen doen. Wat is ervoor nodig om jezelf te kunnen zijn? En in hoeverre moet je rekening houden met je omgeving, ook al is dat soms lastig?
Een compleet en inclusief verhaal
Wat Tineke Honingh in dit verhaal heel mooi heeft gedaan is laten zien hoe het is om autistisch te zijn of in een rolstoel te zitten, maar ook wat de impact is voor de mensen om hen heen zonder ergens een oordeel te vellen. Eries zus Billie is zorgzaam en wil Erie graag helpen, maar krijgt daar tot haar verdriet weinig ruimte voor. Erie houdt van routine en maakt daarom iedere avond soep, die Billie zonder morren opeet, ook al komt de soep inmiddels haar neus uit.
Honingh toont de lezer waar de hoofdpersonen tegenaan lopen, zonder veel nadruk te leggen op de oorzaak van het ‘anders zijn’. De personages zijn wie ze zijn. Ze zijn goed van zichzelf, maar met wat hulp van buitenaf kan het leven misschien minder uitdagend zijn.
Voor wie?
Struikmeisje is een sterk uitgewerkt verhaal over ontdekken wie je bent en wat je nodig hebt. Er ligt weinig nadruk op de oorzaak van beperkingen, veel meer op de frustraties en de uitdagingen. Deze zullen herkenbaar zijn voor veel jongeren die zich op wat voor manier dan ook anders voelen. Het is een prettig leesbaar verhaal voor lezers vanaf ca. 10 jaar dat vanaf het begin aanspreekt door de invoelbaar beschreven boosheid en frustratie die Erie voelt. Het perspectief wisselt tussen Erie en Bas en het boek bevat een plattegrond van de omgeving, zodat je je makkelijk kunt inbeelden waar de personages zijn.
Over het boek
Titel: Struikmeisje
Auteur: Tineke Honingh
Uitgegeven door: Van Goor
Jaar van verschijnen: 2023
Aantal pagina’s: 236
Voor lezers vanaf ca. 10 jaar.